Natomiast na mocy art. 569 par 1 k.p.c. właściwy wyłącznie jest sąd opiekuńczy miejsca zamieszkania osoby, której postępowanie ma dotyczyć, a w braku miejsca zamieszkania - sąd opiekuńczy miejsca jej pobytu. Jeżeli brak i tej podstawy - właściwy jest sąd rejonowy dla m.st. Warszawy. Jak podkreśla sędzia Anna Begier z Sądu Wniosek o ustanowienie kuratora dla osoby ułomnej Wnoszę o: ustanowienie kuratora w osobie Jana Kowalskiego ur. dnia 4 października 1960 r. w Krakowie syna Andrzeja i Łucji Kowalskich celem udzielenia pomocy w prowadzeniu spraw wnioskodawczyni Marii Kowalskiej ur. dnia 2 maja 1930 r. w Warszawie córki Mirosława i Zofii Kowalskich. Jednak i w tym wypadku nie musi składać w sądzie wniosku o uznanie dziecka. Sąd ustanawia opiekuna prawnego dla dziecka,( to nie będzie w tym wypadku pani syn, bo on w świetle prawa jeszcze nie jest ojcem dziecka, będzie nim dopiero po uznaniu dziecka, więc nie może świadczyć w sprawie na własną korzyść. Vay Tiền Trả Góp Theo Tháng Chỉ Cần Cmnd Hỗ Trợ Nợ Xấu. Wyświetlanie wszystkich wyników: 6 Wszystkie transakcje w naszym serwisie realizujemy za pomocą bezpiecznego systemu płatności: Copyright © 2012 - 2021 Wzory pism i wniosków do pobrania oraz Porady online Ubezwłasnowolnienie jest instytucją mającą na celu pomoc osobie, która nie może samodzielnie prowadzić swoich spraw osobistych i majątkowych. Osoba taka wymaga stałej pieczy ze strony innej osoby i opieka prawna nad osobą ubezwłasnowolnioną zapewnia tę pieczę. Przedstawicielem ustawowym osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie jest opiekun, chyba, że osoba ubezwłasnowolniona całkowicie pozostaje jeszcze pod władzą rodzicielską. Ustanowienie opieki i powołanie opiekuna wymaga orzeczenia sądu opiekuńczego. Sądem opiekuńczym jest sąd rodzinny. Wyłącznie właściwy do ustanowienia opiekuna jest sąd rejonowy miejsca zamieszkania, albo miejsca pobytu osoby, dla której opieka ma być ustanowiona. Jeżeli nie można ustalić powyższych przesłanek, wówczas wniosek należy skierować do sądu rejonowego dla Warszawy. Wniosek podlega opłacie 40 zł, którą można uiścić w kasie sądu, w znakach sądowych albo na konto sądu. Wniosek o ustanowienie opiekuna może złożyć małżonek, albo krewni w linii prostej osoby ubezwłasnowolnionej (chyba, że ma ona przedstawiciela ustawowego), albo jej przedstawiciel ustawowy. O ile nie sprzeciwia się to dobru ubezwłasnowolnionego, to stosujemy zasadę, że opiekunem ubezwłasnowolnionego całkowicie ustanawia się jego małżonka, a wobec jego braku – ojca lub matkę. Może nim też zostać inny krewny lub osoba bliska ubezwłasnowolnionego. Jeżeli brak jest osób wskazanych wyżej, to opiekę sprawować może inny osoba. Ośrodki pomocy społecznej często dysponują bazą kandydatów na opiekunów prawnych osób całkowicie ubezwłasnowolnionych. Istotne jest, że opiekun musi mieć pełną zdolności do czynności prawnych i pełnię praw publicznych oraz musi dawać gwarancję należytego wywiązania się ze swoich obowiązków. Okoliczności dyskwalifikujące do funkcji opiekuna mogą być zarówno zawinione, np. uzależnienie od alkoholu czy niechęć do osoby, którą ma reprezentować, jak i niezawinione, tj. stan zdrowia kandydata na opiekuna. Zobacz serwis: Sprawy rodzinne Ustanowiony przez sąd opiekun jest zobowiązany opiekę objąć, a jedynie z ważnych powodów sąd może zwolnić ze sprawowania opieki. Objęcie opieki następuje przez złożenie przyrzeczenia przed sądem opiekuńczym i opiekun powinien niezwłocznie objąć swe obowiązki. Po złożeniu przyrzeczenia przez opiekuna sąd wydaje mu zaświadczenie, stanowiące dowód uprawnień względem ubezwłasnowolnionego. Opiekun ma obowiązek zwrócić sądowi owo zaświadczenie po ustaniu opieki lub zwolnieniu go z obowiązków opiekuna. Opiekun sprawuje pieczę nad osobą i majątkiem pozostającego pod opieką. Podlega przy tym nadzorowi sądu opiekuńczego. Opiekun obowiązany jest wykonywać swe czynności z należytą starannością, jak tego wymaga dobro pozostającego pod opieką i interes społeczny. Opiekun powinien uzyskiwać zezwolenie sądu opiekuńczego we wszelkich ważniejszych sprawach, które dotyczą osoby lub majątku osoby pozostającej pod jego opieką. Opiekun powinien przed powzięciem decyzji w ważniejszych sprawach wysłuchać pozostającego pod opieką, jeżeli pozwala na to jego rozwój umysłowy i stan zdrowia, oraz uwzględniać w miarę możności jego rozsądne życzenia. Opiekun jest przedstawicielem ustawowym podopiecznego, z tym, że w pewnych sytuacjach reprezentacja przez opiekuna jest wyłączona, tzn. opiekun nie może reprezentować osób pozostających pod jego opieką: 1) przy czynnościach prawnych między tymi osobami; 2) przy czynnościach prawnych między jedną z tych osób a opiekunem albo jego małżonkiem, zstępnymi, wstępnymi lub rodzeństwem, chyba że czynność prawna polega na bezpłatnym przysporzeniu na rzecz osoby pozostającej pod opieką. Zobacz serwis: Pomoc społeczna Niezwłocznie po objęciu opieki opiekun obowiązany jest sporządzić inwentarz majątku osoby pozostającej pod opieką i przedstawić go sądowi opiekuńczemu. Przepis powyższy stosuje się odpowiednio w razie późniejszego nabycia majątku przez osobę pozostającą pod opieką. Sąd opiekuńczy może zwolnić opiekuna od obowiązku sporządzenia inwentarza, jeżeli majątek jest nieznaczny. Sąd opiekuńczy może zobowiązać opiekuna do złożenia do depozytu sądowego kosztowności, papierów wartościowych i innych dokumentów należących do pozostającego pod opieką. Przedmioty te nie mogą być odebrane bez zezwolenia sądu opiekuńczego. Gotówka pozostającego pod opieką, jeżeli nie jest potrzebna do zaspokajania jego uzasadnionych potrzeb, powinna być złożona przez opiekuna w instytucji bankowej. Opiekun może podejmować ulokowaną gotówkę tylko za zezwoleniem sądu opiekuńczego. Opiekun obowiązany jest, w terminach oznaczonych przez sąd opiekuńczy, nie rzadziej niż co roku, składać temu sądowi sprawozdania dotyczące osoby pozostającego pod opieką oraz rachunki z zarządu jego majątkiem. Jeżeli dochody z majątku nie przekraczają prawdopodobnych kosztów utrzymania pozostającego pod opieką, sąd opiekuńczy może zwolnić opiekuna od przedstawiania szczegółowych rachunków z zarządu; w wypadku takim opiekun składa tylko ogólne sprawozdanie o zarządzie majątkiem. Zobacz: Zasiłek pielęgnacyjny a dodatek pielęgnacyjny Sąd opiekuńczy przyznaje, na żądanie opiekuna, stosowne wynagrodzenie. Pokrywane jest ono z dochodów lub majątku osoby, dla której opiekun lub kurator jest ustanowiony. Jeśli osoba ta nie ma odpowiednich dochodów lub majątku, wynagrodzenie pokrywane jest ze środków publicznych i wypłacane przez ośrodek pomocy społecznej. Wysokość wynagrodzenia w stosunku miesięcznym, nie może przekroczyć 1/10 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, bez wypłat nagród z zysku, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za okres poprzedzający dzień przyznania wynagrodzenia. Gabriela Waraszkiewicz adwokat Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy Osoby starsze często potrzebują pomocy do prowadzenia swoich spraw, a niekiedy nawet całodobowej opieki. Jak można im pomóc? Pomoc osobie niepełnosprawnej w celu prowadzenia jej spraw Dla osoby niepełnosprawnej, która potrzebuje pomocy do prowadzenia swoich spraw można ustanowić kuratora. Kuratela nie jest tym samym co opieka dla osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie. Chodzi o to, by osoba ułomna miała pomoc przy załatwianiu swoich spraw. Polecamy: Emerytury - zmiany 2019 (PDF) „Ustanowienie kuratora następuje w drodze orzeczenia sądu opiekuńczego - art. 600 co powoduje, że kurator nie jest wybranym przez osobę ułomną jej pełnomocnikiem, lecz ustanowionym przez sąd opiekuńczy przedstawicielem ustawowym, upoważnionym w sprawach przez Sąd określonych do działania w sposób wiążący dla reprezentowanego. Przedstawicielstwo ustawowe ma na względzie dobro osoby reprezentowanej, co wynika z przepisu art. 154 który nakazuje opiekunowi, by wykonał swe obowiązki z należytą starannością tak, jak tego wymaga dobro osoby, dla której ustanowiono opiekę i interes społeczny” (Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 14 grudnia 1982 r., III CZP 55/82). Kuratela może obejmować: wszystkie sprawy; sprawy określonego rodzaju; poszczególną sprawę. Sąd opiekuńczy określa zakres obowiązków i uprawnień kuratora. Uchylenie kurateli następuje na żądanie osoby niepełnosprawnej, dla której była ona ustanowiona. Kuratora dla osoby niepełnosprawnej ustanawia sąd na wniosek tej osoby lub za zgodą tej osoby na wniosek organizacji pozarządowej, do której zadań statutowych należy ochrona praw osób niepełnosprawnych. Jeżeli stan osoby niepełnosprawnej wyłącza możliwość wyrażenia takiego wniosku lub zgody, sąd może ustanowić kuratora z urzędu. Osoba ułomna we wniosku o ustanowienie kuratora wskazuje zakres spraw, w jakich kurator powinien podjąć czynności. Sąd nie jest jednak związany zakresem tego żądania. Polecamy serwis: Opieka nad seniorem Zakres uprawnień kuratora sąd określa w wydanym dla niego zaświadczeniu. Kurator za sprawowanie kurateli ma prawo do wynagrodzenia. Jest ono pokrywane z dochodów lub majątku osoby, dla której jest ustanowiony, a w braku takich środków – wynagrodzenie pokrywa ten, kto żądał ustanowienia kuratora. Jednak gdy nakład pracy kuratora jest nieznaczny, a sprawowanie kurateli czyni zadość zasadom współżycia społecznego, kurator nie otrzymuje wynagrodzenia. Usługi opiekuńcze z pomocy społecznej Osoby samotne, które z powodu wieku, choroby, niepełnosprawności lub innej przyczyny wymagają pomocy innych osób, a są jej pozbawione, mają prawo do usług opiekuńczych, uregulowanych w ustawie o pomocy społecznej. Z usług opiekuńczych mogą korzystać także osoby, które wymagają pomocy innych osób, ale rodzina nie jest w stanie zapewnić im takiej pomocy. Usługi opiekuńcze przyznawane są na wniosek osoby zainteresowanej po przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego. Obejmują one pomoc w zaspokajaniu codziennych potrzeb życiowych, opiekę higieniczną, zaleconą przez lekarza pielęgnację oraz, w miarę możliwości, zapewnienie kontaktów z otoczeniem. Zasady, dotyczące przyznawania takich usług oraz odpłatności za nie i zwolnienia z opłat mogą się różnić w poszczególnych miejscowościach. Są one bowiem określane w drodze uchwały rady gminy. Całodobowa pomoc w domu opieki W przypadku braku możliwości zapewnienia usług opiekuńczych w miejscu zamieszkania osoba wymagająca z powodu wieku lub niepełnosprawności pomocy innych osób może korzystać z usług opiekuńczych i bytowych w formie rodzinnego domu pomocy. Placówki te prowadzone są przez osoby fizyczne i organizacje pożytku publicznego. Każdy z rodzinnych domów opieki zapewnia pomoc kilkorgu seniorom (od 3 do 8). Wsparcie może polegać na pomocy w podstawowych czynnościach życiowych, pielęgnacji w czasie choroby, zakupie leków. Całodobową opiekę seniorowi zapewniają również domy pomocy społecznej. Placówki takie świadczą usługi bytowe, opiekuńcze, wspomagające i edukacyjne na poziomie obowiązującego standardu. Zakres i forma takich usług powinny wynikać z potrzeb mieszkańców domów. Niekiedy seniorzy decydują się na wybór prywatnej placówki. Należy jednak pamiętać, iż do prowadzenia działalności gospodarczej zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub w podeszłym wieku, wymagane jest zezwolenie wojewody. Na początku 2020 r. wejdą w życie nowe przepisy zaostrzające kary za nielegalne prowadzenie placówek. Mają one na celu również podniesienie standardów świadczonych usług. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy Dz. U. z 2017 r., poz. 682 z późn. zm. Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (j. t. Dz. U. z 2018 r. poz. 1508 z późn. zm.)

wniosek o ustanowienie opiekuna prawnego dla osoby starszej